Аўтар: Сяргей Новік-Пяюн

• вершы
• пра зіму
• пра жывёлаў

На марознае акно

Падаюць сняжынкі,

Я збіраю са стала

Хлеба акрушынкі.

Для крылатых пеюноў

Снеданне рыхтую,

Верабейчыкаў-сяброў

Чым магу частую.

I спяваюць у вакне

Шэрыя клубочкі,

Пацяшаюць сэрца мне

Ад рана да ночкі.

Аўтар: Рыгор Барадулін

• вершы
• Рыгор Барадулін

Сабака за аратым

Вясёла бег,

Ды раптам

Закульгаў —

гаў.

Паслухала карова,

Пра што шуміць дуброва,

Падумала, чаму —

му.

Бляяла ўсё авечка:

— Няўжо я недарэчка,

Жыву, як у турме —

ме.

Гусак пакінуў стаў

І сумна за адрынай

Загагатаў,

Як стаць яму пярынай

Прыйшла чарга —

га.

А певень, як хвалько,

Абы не быць без спраў,

На плоце горла драў,

Што сам ён знёс яйко —

ко.

І ржаў конь ад тугі,

Што тне бізун тугі,

Што цягне век даўгі

Хамута й дугі

І га —

га.

І выбрыкі ды грукі

Гайдаліся ў галлі.

І гукі

Без прынукі

Па зямлі лі —

лі.

Аўтар: Рыгор Барадулін

• вершы
• Рыгор Барадулін

Закруціў будзільнік вус.

Перастаў гудзець гудок.

Ад хлусні стаміўся хлус.

Лёг мядзведзь на левы бок.

Свой пакінуў сонны трон

Сонаў сын — самотны сон.

Не спяшаецца нідзе,

Добрых дзетак спаць кладзе.

Каб шукаць патайны клад,

Запаліла ноч ліхтар.

Вечар збег за далягляд.

Спаць плывуць чароды хмар.

Калыхаў калыску дзед

І заснуў, як немаўля.

Спаць уцёк заечы след.

Спяць нябёсы, спіць зямля.

Мышы спяць і спяць каты.

Засынай ў цішы і ты...

Аўтар: Якуб Колас

• Якуб Колас
• вершы
• пра зіму

Не сядзіцца ў хаце

Хлопчыку малому:

Кліча яго рэчка,

Цягнуць санкі з дому...

— Мамачка-галубка! —

Просіць ён так міла,—

Можа б ты на рэчку

Пагуляць пусціла?

Я не буду доўга,

Зараз жа вярнуся,

Трошачкі на рэчцы

Ў санках паважуся.

— Ну, ідзі пабегай,

Толькі апраніся

Ды, глядзі, ў палонку,

Сынку, не ўваліся.

Радасць і раздолле

Хлопчыку малому,

I не пазайздросціць

Ён цяпер нікому!